Dag 1 en 2: Amsterdam - Singapore - Auckland, dikke benen, Fast Jelle's en zenuwen.

Het was 8 januari 2019, ik weet het nog als de dag van gisteren. Een gure storm trok over Nederland en vluchten waren geannuleerd. Althans dat las ik later pas, wij zaten gelukkig al voor de tweede keer in het vliegtuig. (...) Na een korte stop op Changi airport Singapore, waar we helaas niet de befaamde Harry Potter exhibitie konden vinden wegens tijdgebrek (jaja, luxeproblemen bij een overstap) konden we door naar eindbestemming Auckland!

Nadat we om 10:00 's morgens weer een lekkere warme maaltijd voorgeschoteld kregen konden we er weer tegenaan. Deze keer hadden we naast ons lekker een stoel vrij, dus dat betekende iets meer comfort. Sowieso was het comfort aan boord goed, met zeer vriendelijke steward(essen) die je de overdaad aan eten nog net niet zelf voerden. Vier warme maaltijden in zo'n korte tijd is wel wat veel van het goede. Ook had je een eigen infoscherm met 100+ films en TV-series, je hoefde je dus niet te vervelen. Het kind in de rij naast ons verveelde zich blijkbaar wel, want als hij niet kreeg wat hij wilde schreeuwde hij super hard. Ouders gaven hem dan maar wat hij wilde en dit ging 9. UREN. LANG. DOOR! Dit was dus even het pedagogisch verantwoorde willen corrigeren opzij zetten. Wat een verwend kind! Door de lange reistijd gingen wij eerst slapen. Iets wat misschien niet zo handig was vanwege het naderende tijdverschil, maar we konden onze ogen niet meer open houden. Toen de ogen wel open waren werden we door de moeheid wat vervelend. De Bruin keek een film en Gonggrijp hakte filmend met een GoPro in zijn gezicht. We hebben het zo gezellig! 

23:02 lokale tijd was het dan zover, de eerste meters op Nieuw Zeelandse bodem. Of we nog benen hadden moesten we eerst even checken want dat leken wel dikke knakworsten door het lange zitten. Er waren op dit moment nog twee puntjes van mogelijke spanning: 
1: Zijn de backpacks wel aangekomen? Deze hoefden wij namelijk zelf niet meer af te geven op Singapore, dit werd voor ons gedaan. Gelukkig kwamen beide snel en onbeschadigd van de bagageband.
2: Hebben we de vragenlijst wel goed ingevuld? Als je het programma Border Security kent, weet je dat Australië en Nieuw Zeeland een streng beleid hebben wat betreft het land in mag en niet. Hiervoor moesten we in Singapore al een formulier invullen. Wij hadden zelfs de schoenzolen van onze sneakers voor de zekerheid maar schoongemaakt in verband met mogelijke 'contaminated soil'. Echter bleek dit in de praktijk reuze mee te vallen. We hadden al bedacht dat als ze zouden vragen wat voor koeken er in de tas zitten we zouden zeggen dat dit 'fast Jelle breakfast' cookies zijn! Dat snappen ze vast haha. 
Wat pijnstillers en een 'fast Jelle breakfast cookie' bleek niet genoeg om op staande (dikke olifanten, ofterwijl cankles*) voet in een Nieuw Zeelandse cel te worden gegooid.

Toen met de taxi naar het B&B, wat al dicht leek te zijn. Echter had de eigenaar een envelop op de deur geplakt met daarin... de code van het deurslot. Dus konden we eindelijk na uit onze verreisde kleren en even snel onder de douche te zijn gestapt eindelijk op bed! Stefan sliep als een roos maar ik heb denk ik maar 4 uren de binnenkant van mijn ogen bekeken door die stomme jetlag. 

Dag 3 komt hierna want anders wordt het zoveel in één keer en we houden van orde en overzicht! 

Later! 

* Cankles is dus blijkbaar echt iets volgens Stefan. Er kwam nog net geen quote uit American Dad maar wel tekst en uitleg. Je kuit en je enkel in één door opgezette benen. It's amazing...