Dag 15: Mirissa

Wat een zware dag was dit zeg! De ene tegenslag van vandaag is dat we toch nog een beetje verbrand zijn. En dat terwijl ik meestal in de schaduw lig met een kokosnoot of ereader in mijn hand. De zon is hier echt heel erg sterk en al helemaal aan het water. Dat gaan we straks wel missen hoor.

Het was tijd om naar het meest toeristische plekje van Mirissa te gaan: Coconut Tree Hill. Als je Sri Lanka op internet opzoekt, is de kans groot dat je hier een foto van krijgt. Het was slechts op vijf minuten rijden dus echt te haasten hoefden we zeker niet. Het was even zoeken naar het juiste straatje, maar uiteindelijk zagen we mensen op een berg met palmbomen staan. Dat moest het zijn! 

Toen we na een korte klim (al mag je het niet eens zo noemen) op de top kwamen, waren de instamodellen weer in vol ornaat aanwezig hoor. Het ergste stel was nog niet eens in actie, maar daarover later meer. Er stond een vrouw van middelbare leeftijd te poseren en zwieren met haar rok alsof haar leven er vanaf hing. Ik kon het niet laten om dit even na te doen. We besloten om naar beneden te lopen, zodat we in ieder geval een ander uitzicht hadden dan al die nep influencers. 

Het was wel een heel leuk gezicht, omdat je overal surfers de golven zag pakken. Na een tijdje besloten we weer naar boven te lopen en even wat te drinken in de schaduw. Ze waren bezig met een nieuw strandtentje en daar was een stukje waar je kon zitten. Toen kwam het hoor! Naast ons zat een stel die daar ook gewoon zaten. Uiteindelijk stonden ze op en liepen naar een paal toe. Daar maakten ze hun telefoon aan vast op best creatieve wijze en kon het toneelstuk beginnen. 

Het was nog beter dan live televisie! Eerst liep ze wat naar voren om van het uitzicht te “genieten.” Daarna wenkte ze haar grote liefde om bij haar te komen staan. Die liet zijn tassen neer ploffen en kwam haar gezelschap houden. De knuffels en kusjes vlogen in het rond, want wat hadden ze het leuk! Toen de camera weer uit werd gezet, werd het gemaakte filmpje even gekeurd. Daarna was het volgende vergezicht aan de beurt. Met een heuptasje werd de telefoon aan een boom vastgemaakt en de kleren gingen deze keer ook uit hoor. De bikini hield ze keurig aan, maar daarna begon het spektakel weer van vooraf aan. Daarna werd het nog even afgetopt met de meest spontane foto’s die er ooit zijn gemaakt. Wat een poppenkast! Ze waren meer bezig met het perfecte plaatje dan waar ze nou eigenlijk waren. 

We besloten langs het hotel te rijden zodat we onze zwemkleding aan konden trekken. In de buurt zat een strandje waar we misschien wel even konden zwemmen. De weg ernaartoe was smal, maar ondertussen is Stefan een ervaren chauffeur en hebben we voor hetere vuren gestaan. Uiteindelijk leek het alsof we niet verder konden en hebben we Ellie maar even neergezet. Wel tegen een vergoeding van 500 rupees. Dit werd uiteindelijk minder, omdat we alleen nog heel groot geld hadden. Dit konden ze niet wisselen dus kon het ineens ook voor minder. Prima! 

Na een steile trap en weg naar beneden kwamen we bij het strand. Stefan kwam eigenlijk meteen tot de conclusie dat dit niks was. Er waren geen golven en ook nog eens geen goede plek om te zwemmen. Het zand deed ook pijn aan onze voeten dus het werd uiteindelijk en kort bezoekje. Toch maar naar het strandje van gisteren! 

Daar hebben we eigenlijk de hele middag gezeten. Stefan kon weer als een klein kind in de golven, wat trouwens hilarisch is om te zien. Hij heeft helemaal lol in dat water. Nadat we weer genoeg vitamines op hadden gedaan zijn we aan het einde van de dag weer naar het hotel gelopen.