Dag 3: Camper ophalen

De oudjes lagen gister al om negen uur in bed om al die prikkels van een hele dag grote stad te verwerken. Dat betekende dus ook dat we al weer vroeg wakker werden maar dat was niet zo’n groot probleem. Vandaag mochten we de camper namelijk ophalen! Ons ontbijt bestond uit koekjes want om nog twee keer op en neer te gaan met de lift was weer zo’n gedoe. Ik denk dat ons lichaam niet meer eens weet wat groente is. 

Voor het hotel stond al een taxi klaar met daarnaast een overenthousiaste chauffeur. Hij deed nog net geen dansje toen hij de bagage in de kofferbak deed. Toen we vertelden waar we heen moesten bleek hij het niet te weten. Hij schakelde de hulptroepen van buitenaf in en na wat over en weer gepraat via een soort walkietalkie konden we op pad. De reis was enorm gezellig maar de weg wist hij niet. Waar we eraf moesten reed hij door en uiteindelijk kwamen we uit bij een industrieterrein. Ze waren met de wegen bezig dus het was ook verwarrend. Uiteindelijk deed hij de teller maar uit dus dan kun je wel ongeveer bedenken hoe erg we verkeerd waren gereden. We waren blij dat we ruim op tijd weg waren gegaan want dat kwam nu niet verkeerd uit. 

Bij CanaDream mochten we plaatsnemen in de wachtruimte. Daarna kwam er een mevrouw aan die vertelde dat ze ons bij balie vier ging helpen. Het ging allemaal wat ongemakkelijk en ze wilde ons van alles aansmeren. Er moesten aan het einde van het verhaal foto’s met eventuele schade goedgekeurd worden via de mail. Na meerdere malen het wachtwoord verkeerd te hebben en hulp hadden gevraagd kwamen we niet op de site met foto’s. Daarom moesten we voor de zoveelste keer terug de loods in. Op haar iPad deed de site het wel dus die kon ik gebruiken. Ze vermeldde nog even dat ik ‘m niet mocht houden en dat meende de beste mevrouw ook nog serieus. Ik zei dat ik heel hard weg zou rennen met haar iPad en niet meer terug kwam. Dat kon ze niet waarderen. Jammer. 

De camper is bijna als nieuw. En wat zit er een ruimte in! Nog een beetje onwennig gingen we richting de eerste bestemming. De eerste spullen zouden we gaan kopen bij de Walmart. Toen we binnen kwamen waren we al overdonderd. Er staan daar zoveel producten verdeeld over weet ik hoeveel wandelpaden. We hebben de hele supermarkt gehad en waren al snel 1,5 uur verder. Dat is dan exclusief de kleding afdeling en dat soort dingen. Niet normaal groot. Er is ook een simkaart gescoord dus dat is voor onderweg super handig. De navigatieapp werkt namelijk niet altijd mee. 

Onderweg zijn alle weersomstandigheden voorbij gekomen. Vanuit Vancouver zijn we vertrokken met zon, na een uurtje kregen we regen, weer even later sneeuw en we eindigden in de zon. Het stuk in de regen was trouwens wel de moeite waard want er ontstonden allemaal kleine watervallen die bij de berg naar beneden kwamen. Het plan was om naar de Othello Tunnels te gaan maar die was door de zware regenval in november gesloten. Achteraf ook wel prima want daar hadden we eigenlijk helemaal geen tijd meer voor. Onderweg spotten we een adelaar en even later zagen we in de verte een beer zitten. 

Na 3,5 uur rijden kwam de camping in zicht. De man van de receptie, ik gok ergens eind de 70, zei dat we een vreselijke plek gereserveerd hadden en hij ons op een andere plek neer zou zetten. Nu staan we aan de rivier en hebben we een mooier uitzicht. De camper is ondertussen ingericht en de eerste campingmaaltijd is achter de kiezen. Morgen hebben we ook nog een vrij rustig dagje dus dan kunnen we nog even wennen aan het camperleven.