Dag 14: Drumheller

Al weken was ik bezig met het voorbereiden van Stefan zijn verjaardag en vandaag mocht ik eindelijk los! De versiering was vakkundig in een tasje tussen de kleding gestopt. Gister bleef ik nog hangen aan een nietje van de verpakking maar Stefan vroeg verder niet waarvan mijn vinger was gaan bloeden. Het regende vanmorgen en het oorspronkelijke plan was om te gaan versieren wanneer Stefan naar het toiletgebouw was. Gelukkig werd het droog en kon het versiercomité los gaan. 

In een recordtempo zijn de slingers opgehangen en heb ik mezelf bijna een flauwte bezorgd tijdens het ballonnen opblazen. De telefoon was verbonden met de box voor een of ander dom verjaardagsliedje dus alles was in kannen en kruiken. Stefan had alleen geen haast dus die was nog uitgebreid van de Wifi gebruik aan het maken. Na een tijdje zag ik hem tussen de bomen door sjokken en zat rustig de camping te bekijken. Het liedje werd ingezet en hij had het niet verwacht. Zo grappig en hoe lelijker de versiering en de muziek hoe beter. Dan typt Stefan nu verder want die heeft gister voldoende informatie opgedaan tijdens het lezen van ALLE bordjes in het museum. Gelukkig waren er bankjes genoeg voor mij…

Dit verhaal typ ik ‘s morgens terwijl Jamie haar eerste kilometers maakt. We zijn weer op weg naar Lake Louise, een afstand van ruim 300 kilometer. Dat gaat via dezelfde route als de heenweg. Vanuit Lake Louise kunnen we afbuigen richting Jasper. Toen we hier gisteren heen reden bleek dat de weg richting Drumheller uit slechts een paar hele lange rechte stukken bestaat. Ideaal om even te proberen dus. Maar de echte vuurdoop kwam even daarvoor al, want we moesten nog een stukje in Drumheller rijden. Maar Jamie heeft het gevaarte zeer professioneel door de straten geloodst. 

Terug naar gisteren. Vanuit Calgary vertrokken we naar het meest oostelijke deel van onze reis. We zouden eerst naar een uitzichtpunt gaan om daar even te lunchen. we hadden knakworstjes gekocht, maar dit bleken bij nader inzien kipworstjes. Ze smaakten er niet minder om. Ideaal om ter plekke iets te kunnen bereiden. We zagen bij aankomst al wat mensen foto’s maken van de grond en wij snapten al niet wat er bijzonder was aan de hoopjes grond. Maar plotseling zagen we wat rennen. Het bleek om super schattige grondeekhoorntjes te gaan, die te pas en te onpas met hun kopje boven de vele holletjes op het veld uitstaken. Een hilarisch gezicht. Overduidelijk waren ze zeer gewend aan mensen want ze kwamen uit zichzelf dichtbij en leken absoluut niet bang te zijn. Eigenlijk was dit tafereel nog interessanter dan het uitzichtspunt, wat ook de moeite waard bleek. De bijzonder gevormde bruin en koperkleurige heuvels waren iets heel anders dan wij voorheen gezien hadden. Jamie spotte onderweg naar het uitzichtpunt zelfs een wolf of vos die door zijn kleur opging in de gekleurde heuvels.

Daarna op naar de hoofd attractie: het Royal Tyrell Museum! Door alle opgravingen en fossielen die hier in de buurt gevonden zijn is deze stad volledig ondergedompeld in alles wat met dinosauriërs te maken heeft. Tot op het karikaturale af. Overal in de stad zijn beeldjes van dinosauriërs te vinden, waaronder een redelijk wanstaltige mega tyrannosaurus rex van ongeveer 9 meter hoog die te beklimmen is vanuit het visitors centre. Gelukkig is het museum anders qua opzet want je ziet aan alles dat hier heel serieus met archeologie wordt omgesprongen. Ik zal niet teveel ingaan op details, dat is voor niemand behalve mezelf leuk. Maar het museum neemt je mee op een tijdreis van vele miljoenen jaren geleden en hierbij komen alle soorten dieren die in deze tijdperioden hebben geleefd voorbij. Zeer verzorgd en uitgebreid zijn ook de skeletten te zien die hier zijn opgegraven, alsmede het proces hoe minutieus de archeologen te werk moeten gaan om een fatsoenlijk fossiel bloot te leggen. Helaas was er niemand aan het werk omdat het zondag was. Na hier geruime tijd te hebben rond gekeken, ongeveer 75% langer dan Jamie normaliter zou doen, liepen we tevreden weer naar buiten. Zelfs Jamie heeft zich toch prima vermaakt ondanks ons langdurige bezoek. Dan moet het wel een heel goed museum zijn!

Omdat er in de stad verder weinig anders te beleven was dan veel dino gerelateerde grappen en grollen, besloten we naar de camping te gaan. Toen we aankwamen dachten we dat het heel vervallen was, maar het bleek bij nader inzien mee te vallen. Het paste prima in deze stad. Er kwam uit de wasbakken in de douche geen stromend water. Heel bijzonder. Gelukkig hadden we wel een werkende water aansluiting bij de camper. We besloten een pizza te halen en er was een voordeel deal te behalen bij aankoop van een large en medium pizza. Alleen waren we de Canadees/Amerikaanse porties even vergeten. We eten vandaag dus weer pizza. Gelukkig paste het in de koelkast. Vandaag is dus onze reisdag en slapen vanavond weer bij Lake Louise waar het erg koud is. Kachel maar aan vanavond!