Dag 45: Dunedin

22 februari 2019 - Dunedin, Nieuw-Zeeland

Vanmorgen hadden we peper in onze reet nodig. We waren gigantisch lui en voordat we richting Dunedin gingen was het al 12.00u. We besloten dat het een dagje slenteren zou worden die in het teken zou staan van eten en drinken. Ook wel eens lekker. De gratis camping was eerst een kanshebber, maar de dixie bleek niet altijd even schoon. Daarom zijn we op een betaalde camping gaan staan. Er vertrok een bus vlakbij richting de stad dus die zouden we dan pakken. Toen we bij de receptie kwamen bekeken we de timetable. Er zou een bus vertrekken om 13.36u. “Hoelaat is het nu?” vroeg Stefan, dus Jamie keek op de klok. Het was 13.34u dus dat zouden we niet meer redden. Stefan weet natuurlijk als geen ander hoe het met het op tijd rijden werkt, dus die zei dat we nog een goede kans zouden maken. Hij had gelijk want met op het einde een klein sprintje hadden we de bus toch gehaald. 

We konden midden in het centrum uitstappen. Dit kwam ons prima uit want ja, op vakantie moeten we ons niet teveel druk maken. Papa Cor had gesmeekt om een mooie sleutelhanger om te laten schitteren aan het sleutelbos. Dan kan hij doen alsof hij in Nieuw Zeeland is geweest. We stopten precies voor een souvenirs winkel dus besloten we deze eerst maar in te duiken. Ietwat allergisch voor deze winkels hebben we hier een lange tijd besteed. Want welke sleutelhanger moest Jamie nou meenemen? Zoveel keuzes. Mama en Mike kunnen natuurlijk niet achterblijven, dus koop je dan voor allemaal dezelfde of verschillende. We moeten ook geen familiedrama krijgen. Na een dik half uur schuifelde Jamie richting de kassa met drie verschillende sleutelhangers. Op de valreep toch nog maar besloten om dezelfde voor papa en mama te kopen en een andere voor Mikos. Die zou ‘m waarschijnlijk toch niet gebruiken dus die kan wel wat een goedkopere. Sorry man! Hopelijk vergeef je het ons. 

Na de spanning van het uitzoeken van sleutelhanger konden we eindelijk relaxen. We zijn wat door de straten gelopen (met teveel stoplichten) en belandden bij een koffietentje. Onionrings en koffie/fris in bestelling. Ondertussen inspecteerden we de langslopende mensen in de zomerzon. We aten ons maar niet teveel rond want er stond nog een uitgebreid diner in de planning bij Speights Ale House naast/in de bierbrouwerij. Dit scheen heel goed te zijn dus het leek ons perfect. (Speciaal) bier en eten. Top combinatie. Google Maps had andere plannen dan wij want in plaats van richting de bestemming te gaan, stuurde die ons de andere kant op. 

Het eten was niet te doen, zo lekker! Jamie had rundvlees zo mals dat het uit elkaar viel en Stefan verorberde de spareribs. Dit is niet overdreven beschreven want ze werden tot aan het bot afgekloven. Bij elk gerecht zat een bijpassend biertje dus het paste allemaal perfect bij elkaar. Als nagerecht namen we nog een halve liter bier. Goed plan en lichtelijk zwalkend gingen we richting de bus. Toen we richting de halte liepen, zagen we bus 3 al tevoorschijn komen. Huh, die ging toch pas later weg? We wisten niet of we de halte nog zouden halen, dus rende we als twee malloten terug naar de vorige halte. Het bleek dat de bus daar gewoon zijn tijd uitstond. Alle paniek voor niks. 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Ankie:
    22 februari 2019
    Ben benieuwd wat wij als souvenir van zeeland krijgen?
  2. Mikeee:
    22 februari 2019
    ja maar gvd he