Dag 15: Reisdag

30 mei 2022 - Lake Louise, Canada

We hebben de hele dag gereden. Einde. Dat is wel een goede samenvatting. Al hebben we ondertussen toch nog wel wat dingen gedaan die de moeite zijn om te beschrijven dus het is toch niet helemaal waar.

Het was natuurlijk vooral een feestdag! Bij elke stop een cadeau en kilo’s kaas en worst tijdens de kringverjaardag. Nee, dat is ook niet waar maar we hebben wel een taart gekocht en die hebben we heel classy ergens op een parkeerterrein opgegeten en de restjes hebben we weggespoeld met een take away koffie. Camperlife op z’n best! 

Die trui uit Banff kon ik nog niet loslaten. Het zat best diep blijkbaar. We reden nog een keer langs het stadje dus wellicht konden we nog een poging wagen. Het voelde bijna als thuiskomen want na drie dagen daar rond te hebben gelopen wisten we precies waar alles zat! Qua weer hadden we het toen ook echt getroffen want het was nu bewolkt en iets aan de koude kant. Na twee pas sessies wilde het nog steeds niet echt vlotten. Totdat we een winkel in gingen en tegen een stelling aanliepen met de perfecte groene trui. Het zal toch niet! En het zou inderdaad niet want hij was er alleen in XXL. De bordeauxrode S zat perfect maar die kleur was het net niet. Het was gewoon niet meant to be. Jammer maar helaas! 

Weten jullie de huilbui nog omdat de Bow Valley Parkway dicht was? Nou, we hebben ‘m nog toch een stuk kunnen rijden! Waar we de vorige keer rechts gingen naar Johnston Canyon gingen we nu naar links omdat we nu die kant op moesten. Dit deel was wel open en er reed bijna niemand. Onderweg hoopten we nog wat dieren te spotten maar we hadden geen geluk. Er is wel een mooie foto geschoten midden op de weg omdat er toch geen auto te bekennen was. Die hebben we maar weer! 

Ondertussen was het ongeveer 18.30u en lake Louise kwam in zicht. We hoefden alleen nog even een onschuldig lijkend vee rooster over en dan hadden was de bestemming bereikt. We kwamen letterlijk binnen met een knal want toen het, bij nader inzien drempel hoge, vee rooster werd getrotseerd vloog de koelkast open, de aardbeien rolden over de grond, het servies hield een dansfeest in de kastjes en het beddengoed besloot een sprong door de lucht te maken. In combinatie met alle versiering die er nog hing was het de grootste chaos die we in onze camper hadden gehad. Dat was dus even een verkeerde inschatting van dit rooster. 

Geen paniek. Alles was opgeruimd en we besloten toch nog even bij Lake Louise te gaan kijken. Het nu bord met de tekst dat het parkeerterrein vol was, was uit dus we reden door. Het scheen dat je vijftien dollar zou moeten betalen om te mogen parkeren maar denk maar niet dat deze Nederlanders dat gaan betalen op dit tijdstip. Nergens was een medewerker te bekennen en ondertussen zagen we het meer al verschijnen. Doen alsof je gek bent en gewoon doorlopen was ons motto. 

Het was er prachtig! Het meer was nog voor een groot deel bevroren maar op sommige stukken kon je het knalblauwe water evengoed zien. Alle sneeuw op de bergtoppen om het meer heen leek wel nep en stiekem hoopten we dat er nog een avalanche plaats ging vinden. Er waren twee bruiloften aan de gang en de dames in bruidsjurk stonden te bibberen voor de foto’s. Die trouwfoto’s gaan vast niet teleurstellen met deze mooie achtergrond dus ik snap dat ze daarvoor de kou willen trotseren. De fotograaf kwam niet uit zijn woorden toen we langs liepen dus dat zorgde wel even voor een grappig moment want dat hoorden wij natuurlijk weer. We probeerden nog een deel van the big Beehive te lopen maar het was daar eigenlijk al te laat voor en er lag, zelfs relatief laag, sneeuw en ijs. Het is een klim van vijf kilometer waarbij je flink stijgt dus dat was waarschijnlijk toch niet te doen geweest. 

Het experiment van de avond was het opwarmen van de overgebleven pizza’s. De brandblusser stond binnen handbereik dus compleet voorbereid begonnen we aan de opwarm sessie. Er was een speciale pizza stand dus dat moest het gaan worden. Ondertussen hoopten we maar dat het bord in de magnetron kon maar het lukte allemaal verassend goed! De rucola strooide ik er, eenmaal opgewarmd, rijkelijk overheen want dan kwam ik toch nog aan die paar gram groente per dag… Die 500 gram per dag haal ik hier lang niet. Maar weet je. Het is oke. Dan maar zwaar en gelukkig. Straks weer een stukje taart en dan zijn we de groente sowieso snel weer vergeten. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Jellie v d Plaats:
    31 mei 2022
    Lijkt wel een aardbeving in de camper
  2. Wiebe Attema:
    31 mei 2022
    Super die verhalen weer van jullie belevenissen 🤣🤣🤣🤣🤣🤣