Dag 12: Stinkstad Rotorua

Nadat we wakker waren en het ontbijt achter de kiezen was konden we op weg naar een plek waar je geisers kon zien. Er waren verschillende opties, maar we besloten dat we naar een traditioneel Maori dorp zouden gaan, omdat we dit dan konden combineren. Daar eenmaal aangekomen werd de geur van rotte eieren (zwavel) steeds heftiger, en Jamie dacht dat ze op een toilet langs de Franse route du Soleil was beland. Toen we er naar binnen gingen werd het er niet beter op. Na enkele passen te hebben gezet in deze stinkstad, kon Jamie het niet langer aan. Bijna rennend terug naar de auto om iets te pakken om de neus in te verbergen. Stefan daarentegen wilde graag de tour doen die erbij zat van 1,5 uur lang. Jamie dacht dat ze in een slechte film was beland want hoe moest dat, 1.5 uur door het park lopen zonder over je nek te gaan. We kunnen jullie vertellen dat Jamie ook weinig heeft genoten van het natuurgeweld. De stank was ondraaglijk, al leken de andere mensen er absoluut geen last van te hebben. Die smikkelden lekker een huisgemaakte, in de geiser gemaakte maïskolf op. Stefan genoot volop van de uitleg van de tourguide die het overigens wel heel leuk en enthousiast deed. Na een rondje te hebben gelopen in het natuurpark eindigden we bij een klein open lucht theater. Hier werd een showtje opgevoerd door een paar mannen en vrouwen in Maori klederdracht. Ze deden de welbekende Haka waar je bijna bang van zou worden, zongen wat liedjes en dansten. Dit paste wel in Jamie haar straatje en was dan ook het hoogtepunt van de ochtend (op de af en toe langs vliegende stank na dan). Daarna bijna rennend het park uit en de auto in. Tot overmaat van ramp bleef de geur aanwezig en zat die vast geschroeid in je neusholtes. Zelfs de dennengeur in het bos waar we even Wi-Fi hadden leek op de rottende, penetrante geur. 

We hadden vandaag op de geisers na niet echt een plan. We zouden wel even zien wat de dag ons zou brengen. Onderweg naar een nog onbekende bestemming hielpen wij een handje mee aan het hoge road kill gehalte langs de weg. Een vogel wachtte het noodlot van onze bumper! Wat het is met dieren en ons, geen idee maar deze vogel had vandaag geen goede dag en een flinke hersenschudding te pakken. We hoopten dat het vogeltje nog leefde maar we hebben er een hard hoofd in. Ach, het houdt de natuur in evenwicht zullen we maar zeggen... 

Rotorua heeft een prachtig meer. Hier wilden we meer (ha-ha) van zien dus zochten we naar een ingang om even bij het meer te gaan kijken. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan want nergens konden we een ingang vinden. Uiteindelijk zagen we dat Rotorua een stadspark had en dat je via dat park bij het meer kon komen. Eenmaal aangekomen deed Stefan de deur open. Een welbekende, niet zo welkome, geur kwam ons tegemoet. Stefan wandelde vrolijk over de stoep maar Jamie had de eerste kotsneiging en paniekaanval alweer te pakken. Hier ging Jamie echt NIET lopen! Auto in en door naar de volgende bestemming. Stefan had in de reisgids gelezen over een mooi uitkijkpunt over the Blue and Green lake. Hier zijn we even gaan kijken omdat het toch op de route naar de volgende camping was. Dit stelde niet teleur! En nog beter, geen rottende eieren geur! Paar foto's gemaakt en even verderop was nog een klein meertje wat volgens het boekje mooi was. Natuurlijk waren we alweer te ver gereden maar uiteindelijk kwamen we op plaats van bestemming. Prachtig gelegen tussen de bergen bezaaid met bomen. We hebben hier de nodige foto's gemaakt en zijn toen doorgereden naar onze volgende camping. Deze was aanzienlijk goedkoper dan de vorige van $18,- per persoon ($20,-/vehicle) en was gelegen bij een taverne. Hele aardige mensen en dit leek al beter dan de vorige camping. Deze had wel een gratis warme douche en een normaal hokje. Met de geur nog vers in onze neus zagen we bij aankomst op de camping wel een bord staan van een andere geiser. We, vooral Jamie, hoopte niet weer de geur te moeten inhaleren. Het valt tot nu toe mee, maar af en toe komt er een vlaag voorbij... Helaas, maar morgen zijn we toch weer ergens anders! 

Op de planning voor morgen: Taupo en alvast mentaal voorbereiden op de grote sprong uit het vliegtuig. Wees gerust ouders, we vermelden de precieze datum maar niet om hartverzakkingen te voorkomen. Jullie horen het als we zijn gesprongen maar het komt eraan! ZIN IN!